پایه اصلی روش آموزشی ELA

آيا مي توان پلي بين دو روش آموزشي ايجاد کرد و سيستمي طراحي نمود که ضمن اينكه حاوي عناصر روش طبيعي باشد از موانع ذکر شده در روش مصنوعي نيز بگذرد؟ تلاش ELA در طول ساليان گذشته در پي ريزي چنين سيستمي بوده است. ELA بجاي مراجعه به روشهاي آموزشي موجود سعي نموده است سيستم جديدي بنا نمايد و براي پايه ريزي قطعه قطعه روش آموزشي خود، نگاه خود را به محيط واقعي آموزش زبان دوخته است. به عبارت ديگر ELA سعي نموده است به وسع خود، محيط واقعي آموزش زبان را دريك نرم فزار كامپيوتري شبيه سازي نمايد و به اکثر سوالاتي که ممکن است پرسيده شود، منبع جواب خود را محيط واقعي معرفي مي کند. چرا که جاي هيچ ترديدي نيست که روش طبيعي موفق تر عمل کرده است. ELAدر بررسي هاي خود به اين نتيجه رسيده است که براي يادگيري زبان فقط و فقط بايستي جملات و يا حداکثر عبارات کامل را فرا گرفت و از صرف زمان براي يادگيري لغات و نيز آناليز دستورات گرامري اهتراز نمود. بنابراين در يک تعريف کلي ELA به مخاطبان خود در امر آموزش زبان، فقط و فقط يادگيري يک نکته را پيشنهاد مي کند. و آن تنها جمله است و سعي نموده است با ساختن يک محيط نرم افزاري شبيه محيط واقعي آموزش زبان، و با استفاده از توانائي هاي گسترده کامپيوتري يادگيري جملات را سرعت بخشد. بطور کلي پروسه يادگيري عناصر مختلف زبان، (لغت، گرامر و غيره) براي کسب توانائي در ساختن جمله است. نقطه مشرک در هدف تمامي روشهاي آموزشي طبيعي – مصنوعي نيز چيزي جز رسيدن به جمله نيست. ELA با پرشي منطقي نقطه شروع خود را بر نقطه پايان ديگر روشهاي آموزشي بنا نهاده است. با توجه به آنچه رفت ELA بهترين روش آموزشي را فقط و فقط فراگيري جمله مي داند و بس.